To jedna z najmniejszych wsi w województwie kujawsko-pomorskim. Brak sąsiadów to nie problem [GALERIA]

Dwór późno klasycystyczny, wzniesiony na planie prostokąta w dłuższej osi NW-SE, fasadą skierowany na SW. Budynek piętrowy, nakryty czterospadowym dachem z facjatkami od północy i południa. W 7-osiowej fasadzie centralnie umieszczony nieznaczny ryzalit poprzedzony schodami, zwieńczony trójkątnym frontonem. Osiowość kondygnacji 1. piętra zakłócona poprzez współczesną przebudowę. W elewacji ogrodowej wystawka analogicznie jak w fasadzie.
Zespół dworski zachowany jest w swoich dawnych granicach, o nieznacznie zmienionym układzie przestrzennym. W okresie powojennym wyburzono zabudowania gospodarcze.

Zabudowania gospodarcze były stałym i obowiązkowym elementem folwarków i posiadłości właścicieli ziemskich. Służyły do przechowywania pokarmu dla zwierząt oraz do kwaterowania samego inwentarza np. koni.

Eklektyczny pałac, zbudowany z cegły na wysokiej kamiennej podmurówce, otynkowany i podpiwniczony, został wzniesiony na planie przypominającym literę "H" obróconą o 45 stopni. Budynek jest dwu- i trójkondygnacyjny, z prostokątną wieżą umieszczoną centralnie od strony północnej. Główna, piętrowa część budowli ma dwuspadowy dach, a przez południową część przebiega prostopadły czterospadowy dach, łączący wschodni i zachodni ryzalit. Zachodni ryzalit przypomina sześciokątną basztę z wysokimi, półkoliście zamkniętymi, zamurowanymi oknami. Do południowej ściany szczytowej dobudowano niewielką, piętrową przybudówkę z półokrągłym balkonem na wysokości pierwszego piętra. Wieża na północy jest flankowana niższymi, dwukondygnacyjnymi, prostokątnymi skrzydłami, cofniętymi w stosunku do głównego korpusu. W wyniku remontów elewacje pałacu zostały pozbawione pierwotnych detali architektonicznych.