Miejscowość w kujawsko-pomorskim dawniej podzielona granicą
Lubicz (Dolny i Górny) to niezwykła miejscowość w województwie kujawsko-pomorskim, położona malowniczo nad rzeką Drwęcą. Jej wyjątkowość wynika nie tylko z uroków przyrody i bogatej historii, ale także z faktu, że przed 1920 rokiem była podzielona między dwa państwa. Lubicz Górny znajdował się w granicach zaboru pruskiego (czyli w Niemczech), a Lubicz Dolny w zaborze rosyjskim, co czyniło z tej miejscowości prawdziwą ciekawostkę historyczną.
Osobno i jednocześnie razem
Rzeka Drwęca, będąca naturalną granicą między Prusami a Rosją, przez lata dzieliła mieszkańców jednej wsi na dwa różne państwa, dwa systemy prawne i dwa style życia (po wielu dekadach zaborów różnice kulturowe były dostrzegalne). Mimo tej granicy, mieszkańcy utrzymywali ze sobą bliskie kontakty.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku Lubicz znów stał się jednością, już w granicach jednego państwa.
Dziś Lubicz Górny i Dolny są chętnie odwiedzane przez turystów, którzy podziwiają zarówno piękne krajobrazy nad Drwęcą, jak i poznają fascynującą historię tej podzielonej niegdyś miejscowości. Warto tu przyjechać, by pospacerować po moście łączących dawniej dwa państwa i poczuć klimat miejsca, gdzie historia odcisnęła swoje wyraźne piętno.
Lubicz to przykład miejscowości, w której historia zostawiła wyjątkowy ślad, przez lata podzielona między dwa zaborcze państwa, dziś zachwyca pięknym położeniem nad Drwęcą. Wizyta tutaj pozwala nie tylko cieszyć się naturą, ale także lepiej zrozumieć skomplikowane dzieje regionu. To idealne miejsce na krótką wycieczkę oraz podróż w czasie.