Zamek Dybowski znalazł nowych gospodarzy. Co dalej z ważnym zabytkiem? Jest deklaracja

Na liście UNESCO

Ruiny Zamku Dybów znajdują się w otulinie wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Zespołu Staromiejskiego. Do tej pory obiekt dzierżawiony był przez podmiot zewnętrzny, jednak ze względu na niewypełnianie przez dotychczasowego dzierżawcę zobowiązań wynikających z treści umowy w zakresie właściwego zagospodarowania i użytkowania terenu Zamku, Gmina Miasta Toruń wypowiedziała umowę, a termin wypowiedzenia minął wraz z końcem czerwca 2024r.

Wskutek podjętych działań Zamek Dybowski wkracza w nową fazę swojej historii. Toruńska Agenda Kulturalna w ramach umowy użyczenia stanie się gospodarzem tego terenu. Co więcej, jak poinformował prezydent Gulewski, pozyskała już środki europejskie na odpowiednie zabezpieczenie ruin zamku, instalację monitoringu i drzwi oraz na przeprowadzenie niezbędnych prac konserwatorskich. W kolejnym etapie powstanie program funkcjonalno-konserwatorski, który sprawi, że historyczny obiekt będzie cieszył tysiące odwiedzających go turystów

Dwa zamki

Projekt skupia się na dwóch średniowiecznych zamkach znajdujących się na terenie Torunia – Zamku Krzyżackim, który wchodzi w skład toruńskiego Zespołu Staromiejskiego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO oraz Zamku Dybowskim. Zaplanowana modernizacja, prace konserwatorskie, zagospodarowanie zieleni oraz realizacja wystaw stałych i czasowych pozwolą zarówno na zabezpieczenie obu miejsc pod kątem historyczno-konserwatorskim, jak i na zwiększenie ich atrakcyjności, a tym samym wzbogacenie oferty kulturalnej i turystycznej Torunia.

Świadek historii

Przypomnijmy, zamek wielokrotnie był świadkiem istotnych wydarzeń historycznych. W 1454 r. król Kazimierz Jagiellończyk właśnie tu wydał słynne "Statuty nieszawskie" rozszerzające prawa szlachty. Po II Pokoju Toruńskim Zamek Dybowski był siedzibą starostów królewskich, a w 1512 r. tytułem zastawu dla króla Zygmunta Starego zamek stał się własnością rady miasta Torunia.

Dziś Dybów jest przykładem nizinnego zamku o regularnym planie przystosowanego wyraźnie do użycia broni palnej. W latach 1967-70 przeprowadzono prace konserwatorskie. Podwyższono i zabezpieczono mury odrestaurowano wieżę bramną. Niestety brak użytkownika spowodował dewastację obiektu i jego ponowne niszczenie. 

7 zdjęć