W tych lasach rośnie gąska zielona. Można zebrać pełny koszyk
Gąska zielona, znana też jako zielonka, to grzyb, który od dawna cieszy się popularnością wśród grzybiarzy ze względu na swój łagodny smak i dostępność w lasach iglastych. Jest to jednak grzyb, który wymaga szczególnej uwagi, zarówno ze względu na podobieństwo do trujących gatunków, jak i na ryzyko zdrowotne związane z jego spożyciem. Gąska zielona występuje również w województwie kujawsko-pomorskim, gdzie jest wyjątkowo lubiana i poszukiwana.
Jak wygląda gąska zielona?
- Kolor. Kapelusz ma charakterystyczną zielonkawo-żółtą barwę, co wyróżnia go spośród innych grzybów. Kolor może być jednak zmienny, czasem przybierając bardziej oliwkowe lub brązowawe odcienie, zwłaszcza przy brzegach kapelusza.
- Kształt kapelusza. Młode egzemplarze mają wypukły kapelusz, który z czasem staje się bardziej płaski, czasem z lekkim zagłębieniem w środku.
- Miąższ. Jest biały, czasem z żółtawym odcieniem, a po uszkodzeniu nie zmienia koloru. Smak jest łagodny, a zapach przyjemny, lekko mączny.
- Trzon. Zwykle pełny, cylindryczny i żółtawy, pasujący kolorystycznie do blaszek. Trzon jest gładki, czasem nieco włóknisty, ale nie łamliwy.
- Blaszki. Gęste, przyrośnięte lub lekko zbiegające na trzon, w kolorze jasnożółtym, co odróżnia gąskę zieloną od innych gatunków grzybów, które mogą mieć blaszki w innych odcieniach.
Uwaga na pomyłki
Gąska zielona może być mylona z kilkoma innymi gatunkami, z których niektóre są trujące. Najbardziej niebezpieczne podobieństwo istnieje między gąską zieloną a gąską siarkową, która jest trująca. Gąska siarkowa ma bardziej intensywnie żółty kolor i nieprzyjemny zapach, co stanowi jej główną cechę.
Gąska zielona w polskiej kuchni
Mimo kontrowersji, gąska zielona nadal jest uważana za bardzo smaczny grzyb. Często jest stosowana w kuchni do smażenia, duszenia, a także marynowania. Ma delikatny smak, który pasuje do wielu dań, szczególnie tych mięsnych i ziemniaczanych. Najlepiej smakuje smażona na maśle, z dodatkiem cebuli, śmietany i przypraw.