Pierwszy dzień wiosny. Dlaczego akurat ta data?

Pierwszy dzień wiosny

Pierwszy dzień wiosny związany jest z tzw. równonocyą wiosenną, która ma miejsce w momencie, gdy oś Ziemi jest nachylona w taki sposób, że równik znajduje się dokładnie w płaszczyźnie orbity Ziemi wokół Słońca. Wtedy długość dnia i nocy na całej kuli ziemskiej jest prawie identyczna.

Wiosennej równonocy można spodziewać się zwykle między 19 a 21 marca. Wtedy właśnie na półkuli północnej rozpoczyna się kalendarzowa wiosna, a na południowej - kalendarzowa jesień.

Warto jednak zauważyć, że pierwszy dzień wiosny nie jest stałym punktem w kalendarzu, ponieważ dokładna długość roku wynosi nieco ponad 365 dni i 6 godzin, co oznacza, że w każdym roku daty równonocy przesuwają się o kilka godzin, a w roku przestępnym - o dobę.

Polska tradycja na pierwszy dzień wiosny

Tradycyjnie w Polsce pierwszy dzień wiosny był kojarzony z radosnymi świętami ludowymi. Jednym z takich świąt był Święcony, który obchodzono w ostatnią niedzielę przed Wielkanocą. Był to czas składania ofiar, modłów i składania życzeń, a także dzielenia się jajkami i barankami między sąsiadami i przyjaciółmi.

Innym zwyczajem związanym z wiosną był "topienie Marzanny", który był popularny w niektórych regionach Polski. Marzanna była postacią z mitologii słowiańskiej, uosabiającą zimę i choroby. W dniu równonocy wiosennej, dzieci wypuszczają kukłę Marzanny na rzece lub jeziorze, symbolizując w ten sposób pożegnanie zimy i powitanie wiosny.

W Polsce istnieją również tradycyjne potrawy związane z pierwszym dniem wiosny, takie jak botwinka czy szparagi, które są popularne ze względu na ich wiosenny charakter i wysoką zawartość składników odżywczych.